Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

ΚΩΛΟΦΑΡΔΕ ΓΑΠ...

Πρόσφατες εικόνες από την νεοελληνική πολιτική πραγματικότητα:

  1. Ο Σαμαράς, ο προ ολίγων μηνών εξοργισμένος με τον πρώην στενό συνεργάτη του επί ημερών "Άνοιξης" και "προδότη" που υποστήριξε την Ντόρα, άρχισε το γλύψιμο (γιατί άραγε;) υπεραμυνόμενος του έργου του στον δήμο Αθηναίων, έργο που μόνο οι δυο τους βλέπουν (;) να έχει γίνει στην πολύπαθη Αθήνα μας... Ο δε δήμαρχος, που του "βγαίνει" τελικά η αποκοτιά να δηλώσει προ καιρού την εκ νέου υποψηφιότητά του χωρίς να περιμένει κομματικό χρίσμα, άρχισε τις μπαρούφες ότι δηλ. "το κοινωνικό έργο για τους αστέγους/ανήμπορους είναι η πρακτική εφαρμογή της ιδεολογίας της παράταξης, ο κοινωνικός φιλελευθερισμός"! Και η πλάκα είναι ότι μέσα στη βλακεία του είπε την αλήθεια: φιλελευθερισμός = η ιδεολογία της προκοπής των "δυνατότερων" ( σε βάρος φυσικά των "αδύνατων"), κοινωνικός= παίρνουμε μέτρα στήριξης των θυμάτων του φιλελευθερισμού δίνοντάς τους ένα κομμάτι ψωμί... Και το διατυμπανίζει επαιρόμενος...
  2. Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΣΥΝ ("δέκα κώλοι που ψάχνουν καρέκλα" τους είχε χαρακτηρίσει η Μαλβίνα) βγάζει τον "μπούλη" Στρατούλη να καταγγέλει ότι "η κυβερνητική πολιτική οδηγεί τον λαό στην εξαθλίωση" φορώντας επιδεικτικά το Burberry μπλουζάκι του με φάτσα κάρτα τον γνωστό μπεζ καρώ γιακά! Ταιριάζει ο λεγάμενος με την εικόνα των φλωροαριστερών με τις πισινάτες βίλες που, καπνίζοντας το πούρο τους, διηγούνται τις εμπειρίες τους στην πρωτοπορία των αγώνων τους... Κερασάκι "συνέπειας" στον ΣΥΝ-συρφετό ο συναγελαζόμενος Βαρδινογιάννηδες νέος ΠΑΟπρόεδρος με το πάλαι ποτέ σηκωμένο φρύδι και δάκτυλο... Να τον δω ντυμένο πράσινο κασκόλ να επευφημεί τις ντρίπλες του Νίνη και τί στον κόσμο!

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΝΙΟΤΗ ΠΟΥ'ΛΕΓΕΣ ΚΛΠ.


Αντιπαθώ τους Ισπανούς (πώς να συμπαθήσεις ένα λαό που ευφραίνεται σκοτώνοντας αθώα ζώα...) αλλά έπαιξαν "μπαρτσελονέζικη" μπαλλάρα (άσχετα αν τσιγκουνεύτηκαν τα γκολ)...

Συμπαθώ τους Ολλανδούς για το αλλέγρο στυλ τους αλλά και την προϊστορία τους στα ποδοσφαιρικά αλλά τους σιχάθηκα στον τελικό, τόσο για την κλωτσοπατινάδα που "έπαιξαν" όσο και τις κακομαθημένου παιδιού δικαιολογίες ("δεν μας έδωσε κόρνερ"...) για την ήττα τους...

Πάντα έχω στην καρδιά μου τους Βραζιλιάνους για τις ονειρεμένες στιγμές που μας χάρισαν στο παρελθόν αλλά αυτή η αλαζονεία τους ("δεν είχε περάσει από το μυαλό μας ότι μπορεί να χάναμε από τους Ολλανδούς") και η μανία για το "έκτο" μου σπάει τα νεύρα (όπως και των άλλων, των "γαύρων" με την πόρωση για το πρωτάθλημα)...

Πάντα θα είμαι με τους Γερμανούς (έμεινα χρόνια εκεί και έχω καλούς φίλους), πόσο μάλλον που φέτος έβγαλαν μάτια με το ποδόσφαιρο που έπαιξαν αλλά και την ποδοσφαιρική κουλτούρα που έδειξαν στον ημιτελικό με τους Ισπανούς (9 φάουλ μόνο σε αντίθεση με το τάε κβο ντο των Ολλανδών)... Αν δεν ήταν και αυτοί με τις 4άρες τους, ό ήδη φτωχός συντελεστής των 2,27 γκολ ανά ματς που επετεύχθηκαν θα ήταν άστα να πάνε...

Και τώρα "στα κιλά" μας: η μιζέρια του ελληνικού ποδοσφαίρου στο γνωστό μεγαλείο της που όμως τέρπει (;) πάμπολλους συνέλληνες... Ξανά μανά τα "αεροδρόμια" για τους παικταράδες που έρχονται, οι συνομωσιολογίες για τις διαιτητοπαράγκες, το εξιτάρισμα με κάποιο από τα σπάνια καλά μάτς των ελληνικών ομάδων στο champions league (ευτυχώς υπάρχει και αυτό για να βλέπουμε λίγη καλή μπάλλα), γαύροι,βάζελοι, χανούμια, ραόκια (γιατί οι ΠΑΟΚτζήδες γράφουν το πρώτο γράμμα της ομάδας στα λατινικά;) θα πλακώνονται όπως πάντα φέρνοντας την χρόνια πλέον αηδία στον οισοφάγο μας κλπκλπ.

Κοίτα όμως που μάλλον είμαι μειοψηφία μη ασχολούμενος με το απαξιωμένο ελληνικό πρωτάθλημα: εδώ κοτζάμ "εισαγγελέας" των πάντων, ο με σηκωμένο το δάκτυλο και το φρύδι τιμητής της δημόσιας ζωής στο πρόσφατο παρελθόν, ο κυρ Κωσταντόπουλος ντε, ανέλαβε τα ηνία ποδοσφαιρκής ομάδας! Φαντάζομαι, ένα τέτοιο "κεφάλαιο" για την πολιτική ιστορία του τόπου που ανάλωνε το "είναι" του στην πολιτική και, εικάζω, θα απεχθανόταν τον εκμαυλισμό των μαζών από το ποδόσφαιρο, απεδείχθη ποδοσφαιρόφιλος!

Και τί ποδοσφαιρόφιλος, άνθρωπος του κεφαλαίου (εκλεκτός του Βαρδινογιάννη), θα διαχειριστεί δόξα και χρήμα από τα οποία ήταν, υποτίθεται, απεξαρτημένος...

Υποτίθεται...

Αυτό το χειμώνα δεν θα πλήξουμε...