Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ/ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ = ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ...

Χρήστος Χωμενίδης, συγγραφέας:
"Είναι τεράστια μαγκιά να ζεις από τα βιβλία σου, στα 26 μου χρόνια έβγαζα πολύ περισσότερα χρήματα από τους συμφοιτητές μου στη Νομική... Ζω άνετα έχοντας κατακτήσει το προνόμιο που θα πρέπει να έχει ο κάθε συγγραφέας, να μην τον νοιάζει δηλαδή αν θα πουλήσει το βιβλίο που γράφει... Πιστεύω πως δεν μπορείς να δουλέψεις πάνω από 4-5 ώρες την ημέρα..."

Λένα Μαντά, συγγραφέας:
"Για μένα είναι μια δουλειά με ωράριο. Εργάζομαι κάθε μέρα από τις 8 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι εκτός Κυριακής".

Ευγενία Φακίνου, συγγραφέας:
"Με μία και δύο εκδόσεις δεν μπορεί να ζήσει ένας συγγραφέας, χρειάζεται να κάνει το βιβλίο τουλάχιστον τρεις εκδόσεις".


Θυμήθηκα, διαβάζοντας τα παραπάνω στα ΝΕΑ, την περίφημη σκηνή της ταινίας "ο κύκλος των χαμένων ποιητών" όπου "διδασκόταν" με διαγράμματα και εξισώσεις η τέχνη της ποίησης. Θυμήθηκα επίσης γνωστό νεόκοπο επιτυχημένο (βάσει των πωλήσεων των βιβλίων του) συγγραφέα που απαξίωνε σε άρθρο του τον Καζαντζάκη...

Και κατάλαβα:
Δουλειά είναι λοιπόν η συγγραφή, άλλωστε διδάσκεται σε πανεπιστήμια, εργαστήρια κλπ. όπου μαθαίνεις πώς θα χειριστείς την γλώσσα, θα αγγίξεις τις ευαίσθητες χορδές του αναγνωστικού κοινού (των γυναικών κατά προτίμηση αφού αυτές κυρίως εκτινάζουν στα ύψη τις πωλήσεις), θα κρατήσεις ψηλά την αδρεναλίνη με "αγάπες και λελούδια", τρίγωνα πάσης φύσεως, θανάτους όπου χρειάζεται, θα χρησιμοποιήσεις περίτεχνες/θολές εκφράσεις σε κομβικά σημεία του πονήματός σου για να εντυπωσιάσεις και ΘΑ 'ΚΟΝΟΜΗΣΕΙΣ...
Και άμα φτάσεις στην κορυφή, τύφλα νά'χει ο Βενέζης, ο Παπαδιαμάντης και οι άλλοι, out σήμερα, συγγραφείς του παρελθόντος...

Εμείς οι bloggers λοιπόν, ειδικά οι πανάξιες "πένες" ανάμεσά μας, μπορούμε, με λίγη ή πολλή προσπάθεια και φοίτηση στις αντίστοιχες σχολές, να λύσουμε το οικονομικό μας πρόβλημα εξιστορώντας ό,τι νομίζουμε ότι θα "πιάσει".
Άσε που, εκτός από χρήμα, γίνεσαι και αναγνωρίσιμος, σε καλούν σε εκδηλώσεις, παρουσιάζονται τα βιβλία σου από μεγαλόσχημους πολιτικούς άνδρες...

Σκεφτείτε το σοβαρά: τί μας λείπει;

Και μην ακούτε αηδίες για ταλέντο, κατάθεση περισσεύματος ψυχής, για φλόγα που σε καίει και πρέπει να χυθεί στο χαρτί για να ξαλαφρώσεις, οράματα της καρδιάς και του νου που δεν σ' αφήνουν να ησυχάσεις αν δεν τα διηγηθείς, εσωτερικό πλούτο, καλλιέργεια, "κέντημα" του λόγου, των αισθήσεων και των συναισθημάτων, ΟΧΙ! Αυτά ίσχυαν παλιά, τότε που δεν υπήρχαν τα μέσα και οι τεχνικές να σου μάθουν τα βασικά πώς θα γράψεις best sellers. Γιαυτό και οι Παπαδιαμάντηδες, Μυριβήληδες, Τερζάκηδες και οι άλλοι "παλιομοδίτες" δεν κατάφεραν να λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα...

Ρέα Γαλανάκη, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:
"Έγραφα και γράφω όποτε μπορώ, ωράριο ίσον υπάλληλος, όχι συγγραφέας. Δουλεύω με τον δικό μου ρυθμό και μπορεί να περάσουν χρόνια για να γράψω ένα βιβλίο. Ποτέ δεν μπήκα στη λογική της πώλησης, την θεωρώ χυδαία για ένα συγγραφέα, να γράφει δηλαδή με γνώμονα αυτό που πουλάει"...

10 σχόλια:

αντωνης είπε...

Και αυτος ειναι ενας ακομη λογος που δεν θα ξαναβγουν Παπαδιαμαντηδες ή Μυριβηληδες κλπ κλπ.

Και όσα βιβλια και αν διαβασουμε απο τους "επαγγελματιες συγγραφεις" των 8-2 καθε μερα , πόσα απο αυτα θα μας μεινουν στη μνημη; Κανενα μηπως;


Πολυ ομορφη αναρτηση τσοτσο.
Διαφορετικη απο τα τετριμμενα που μας οδηγει η στειρα πραγματικοτητα που ζουμε καθημερινα.

Καλησπερες!!!

υγ. Ενα ακομη σχολιακι. Αυτη η γλωσσα μας ειναι τοσο πλουσια που εχει και τη λεξη συγγραφεας και τη λεξη λογοτεχνης.
Και ο νοων νοειτω.

τσότσος είπε...

Αντώνη σε ευχαριστώ για την υπόδειξη, θα αλλάξω αμέσως τον τίτλο της ανάρτησης: όλοι αυτοί οι συγγραφείς μάλλον δεν έχουν ιδέα τί σημαίνει λογοτέχνης...
Καλό βράδυ!
Υ.Γ. Είσαι καλά τώρα; Περαστικά πέρα για πέρα!

αντωνης είπε...

Αν ηταν ολα ιδια Τσοτσο τοτε θα ηταν μουσικοι και ο Μικης και ο Φοιβος. Αλλά ο ενας ειναι καλλιτεχνης και ο άλλος κομπιουτερας που βαζει 2 νοτες εδω κι εκει.

Καλυτερα ειμαι, ευχαριστω πολυ!!!

Αννη είπε...

Έτσι συμβαίνει πλέον με όλες τις τέχνες, γιατί τέχνη και περίσευμα ψυχής θα έπρεπε να είναι και η συγγραφή.
Η τέχνη δεν είναι μόνο έμπνευση, δεν είναι μόνο ταλέντο. Είναι πάθος και φλόγα, είναι ξενύχτι, δάκρυ και γέλιο, είναι φωτιά...
Πού είναι το πάθος σε αυτά τα ξενέρωτα ανθρωπάκια που δουλεύουν με ωράριο - άκουσον ωράριο! - για να γράψουν τις ιστοριούλες τους...

αντωνης είπε...

Σωστα Αννη, δε συμβαινει μονο με τη συγγραφη.

"Παθος" μπορει να εχουν αυτοι με τα ωραρια, αλλά για ποιο πραγμα;
Για τα λεφτουδακια μηπως;
Αλλά δεν φταιει κανεις, βρισκουν αναγνωστες οι οποιοι τους κανουν πλουσιους.

Τελος παντων, μεγαλη κουβεντα.

Καλο βραδυ!!!

VAD είπε...

Μεγάλο θέμα,απ'τη δεκαετία του 80 και μετά ο καθένας εκδίδει την ιστορία της ζωής του,η συνέχεια όμως θα καθορίσει αν μπορεί να συνεχίσει.Τόχε πει ο Θανάσης Βαλτινός,έγραψες ένα βιβλίο για την ιστορία της ζωής σου,μπράβο,περιμένουμε να δούμε αν η συνέχεια δικαιώσει τις προσδοκίες μας.
Είναι αλήθεια όμως ότι στο διάστημα στο οποίο αναφερόμαστε εμφανίστηκαν σπουδαίοι πεζογράφοι,ανάμεσά τους κι αυτοί που αναφέρεις(προσωπική μου αποψη),δε μ'ενδιαφέρει τι δηλώνουν,αρκεί που με γεμίζει η γραφή τους.
Χωμενίδης ,Φακίνου,Γαλανάκη,είναι κλασικοί πια,ειναι συγγραφείς,είναι λογιτέχνες,πες τους όπως θες,θα διαβάζονται και μετά από πολλά χρόνια.

Καλημέρα....

τσότσος είπε...

Βασίλη, εκτιμώ ιδιαίτερα την Γαλανάκη και με τις δηλώσεις της έσωσε, κατά τη γνώμη μου, την "τιμή" των συγγραφέων.

Με ενόχλησε η προσέγγιση των υπόλοιπων (δεν αναφέρομαι στην συγγραφική τους δεινότητα), την θεωρώ απαράδεκτη και δεν θα έπρεπε καν να αναφερθούν σε τέτοιου είδους θέματα δηλ. πόσες ώρες δουλεύουν, αν βγάζουν χρήματα κλπ.
Καλή σου μέρα!

Ανώνυμος είπε...

αντώνη μη το γελάσεις αν από δω μέσα ξεπηδήσει κάποια στιγμή ο επόμενος Παπαδιαμάντης...
Το σημαντικό με το δικό μας μέσο είναι ότι γράφονται μέρα με τη μέρα βιβλία που θα μείνουν και τα οποία ίσως να μην είχαν εκδοθεί ποτέ

makistos είπε...

είστε οκ με την εγγραφή σας (και οχι συγγραφή!) ανέφερα για τους 2 σας,ή μήπως έπρεπε να πω 3?
Σόρρυ που χάθηκαμε αλλάααααα!!!έτσι όπως έχουμε γίνει!!κι εγώ συγγραφέας ήθελα να γίνω παιδιά, ταλέντο μπορεί να έχω....την αντίστοιχη περιουσία για να το υποστηρίξει δεν έχω!!!(έτσι όπως έχουμε γίνει , λέω πάλι!!)

τσότσος είπε...

Μαρία ευχαριστούμε, θα χαρούμε που θα σε δούμε!
Οι δυο μας θα έλθουμε.
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Αν νοιώθεις δυνατή να γράψεις, γράψε, δεν χρειάζεσαι περιουσία, το διαδίκτυο θα σε βοηθήσει!!
Εδώ έβγαλε νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, μια συγγραφέα δεν θα μπορέσει να αξιοποιήσει;